MAYA 14 Yaşında

Tek tek, taş taş, tuğla tuğla taşıyorlardı.

Gözlerinde umut, ellerinde geçmiş, şimdi ve gelecek…

Güneşlerini ve yıldızlarını çekiyorlardı okulun omuzlarında

Pencerelerden taşan çocuk seslerini,

Sabah okula sevinçle gelişleri, akşam eve öğrenme sevinciyle dönüşlerini

Oyun oynanacak yerleri çekiyorlardı, saklambaçta saklanacak köşeleri

Merdivenlerden kayışları,

Bahçede çimenlere uzanan mutlu çocuk yüzlerini

Karşı çıkışları, hayalleri, yaratıcı bakışları

Koşan ayakları, düşüşleri takılıp birbirine,

Müzik odasından gelen sesleri,

İlkbaharda ilk güneşin vuracağı aydınlığı,

Çiçek kokularını, kaşığa uzanan elleri,

El ele tutuşan ıslak avuçlardaki serinliği çekiyorlardı,

“Çok koşma, terlersin”i, “Çok başarılısınız”ı, “Aferin”i çekiyorlardı.

Tam orayı işte umutların ve “şimdi”den gelişip serpilen “gelecek”i çekiyorlardı.

Ve MAYA yükseliyordu.

Her öğrencinin gönlünde ve elinde tek tek, taş taş, tuğla tuğla…

Onlarsa gün batmadan gidecekler yarının MAYAsı olma yolunda

Tek tek, taş taş, tuğla tuğla bir geleceği kurmak için….

Bugün Maya Okullarının kuruluşunun 14.yılını kutlamaktan onur duyuyoruz. Ve öğretmeni öğrencisi ile el ele bu yılın anısına bir duvar örüyoruz, tüm karanlıkların önüne…

Maya’nın 14.yılı kutlu olsun…