10 KASIM ATATÜRK Ü ANMA TÖRENİ

HER ŞEY SENİNLE GÜZEL

Tarih 10 Kasım 1938. Saat 9.05. Rüzgârların dalgalandırdığı ağaç yaprakları, gökyüzünde kuş, cıvıldayan çocuk sesleri sustu. Durdu denizin dalgaları. Bir ağıt yükseldi evlerden… 79 yıl sonra Özel Maya Okulları sahnesine düşen bir ağıt.

Çalın davulları çaydan aşağıya Aman…
Mezarımı kazın bre dostlar belden aşağıya
Koyun sularımı, kazan dolunca Aman…

Aman ölüm, zalim ölüm, üç gün ara ver.
Al başımdan bu sevdayı, götür yâre ver.

 

Doğduğu günden başladık anlatmaya. Güneş gibi doğduğunu, asker olduğunu, öğretmen olduğunu, hayatını hayatımıza adadığını. İçimizi tekrar yaktı gidişi.

 

Selânik, Selânik viran olasın, Aman…
Taşını toprağını seller alsın.
Sen de benim gibi yârsiz kalasın Aman…

Aman ölüm, zalim ölüm üç gün ara ver.
Al başımdan bu sevdayı, götür yâre ver.

 

Bu sene Atatürk’ü Anma Günü’nde şarkılar eşlik etti bize. Çünkü sesimiz sustu, bitti sözlerimiz. Yüzyıllardır Anadolu’da olduğu gibi tüm hislerimiz ağıtlarla aktı yüreğimizden dilimize, sahnemize.

Tek söz kaldı geriye, tüm Maya Ailesi olarak hayatımız boyunca dillendireceğimiz:

Her şey seninle güzel yolda yürümek bile,
Olmayacak düşlerin peşinde koşmak bile,
Her şey seninle güzel bu toprak, bu taş bile,
İçimdeki bu korku, gözümdeki bu yaş bile…

Her şey seninle güzel…
Her şey seninle güzel…
Her şey seninle güzel…